Contact|

Jaarcongres Participatie en Herstel | De toekomst is nu


14 december 2023 | De Meervaart Amsterdam

5. De waarde van relationeel handelen in de verslavingszorg

Cor Verbrugge, onderzoeker Novadic-Kentron (NK), betrokken bij ontwikkeling en implementatie van herstelsteun binnen NK en verslavingszorg. Initiatiefnemer Will Hawkins Collectief (http://willhawkinscollectief.nl/).
Martinus Stollenga, eigenaar en directeur, De Bijdrage advisering en projectontwikkeling ter bevordering van burgerkracht.

Werkvorm: Combinatie van lezing/presentatie, interactief overleg en casus-behandeling.
Leerdoelen: In de workshop wordt eerst kennis overgedragen over de kenmerken van (relationele ondersteuning bij) herstellen. De sprekers doen dat aan de hand van Jaap van der Stel, SAMHSA, Slade, van Erp e.a., Weerman en het Mantra van Gerrit. Aan de orde komt daarbij ook de vraag wat het verschil en aansluiting is tussen herstellen en de veel gebruikte BioPsychoSociale aanpak.
De sprekers laten enkele praktijkvoorbeelden zien en gaan met de deelnemers in gesprek over hun eigen praktijkvoorbeelden en behandelen met hen de volgende vragen:

  • Waarom en hoe is relationeel handelen van belang bij het ondersteunen van herstelprocessen?
  • Wat is er nodig om herstel ondersteuning te kunnen bieden?
  • Wat is het belang van herstel academies?
  • Wat is het belang van herstel- en andere zelfhulpgroepen?
  • Hoe kunnen we de wachttijd bekorten?
  • Doelgroep: Professionals en ervaringswerkers die:
  • De belangrijkste aspecten van herstelondersteuning kennen
  • Onderscheid weten te maken tussen herstelgerichte en herstelondersteunende zorg
  • Weten dat ervaringsdeskundig wezenlijk verschilt van ergens ervaring mee hebben
  • Weten dat ervaringsdeskundigheid en herstelondersteuning onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn

Leeftijdscategorie: Alle leeftijden.

Verslaving is vaak een langdurig en complex probleem, dat veelal gepaard gaat met problemen op andere levensgebieden, zoals een slechtere gezondheid, impact op het sociaal leven, arbeids- en financiële problemen en mogelijk justitiële problemen. Verslavingsbehandeling geeft als ‘stand alone’ interventie over het algemeen onvoldoende duurzaam resultaat. Hier ligt de toegevoegde waarde en de uitdaging van herstelondersteuning. De herstelbenadering in de verslavingszorg houdt rekening met de complexe en terugvalgevoelige aard van verslaving, erkent het proceskarakter van de aandoening (vallen en opstaan) en stimuleert een actieve eigen betrokkenheid van de verslaafde zelf samen met diens sociale omgeving.